Artikelen

Optimalisering van spraaktherapie: De toepassing van trainingsprincipes voor het leren van motorische vaardigheden

Auteurs

  • Edwin Maas

Samenvatting

SAMENVATTING

De behandeling van neurologische en ontwikkelingsspraakstoornissen kan veel tijd en moeite kosten, en tijd is vaak beperkt. Het is derhalve belangrijk om manieren te vinden om maximaal gebruik te maken van deze beperkte middelen. Het doel van dit artikel is een aantal trainingsprincipes die nuttig zijn bevonden voor het bevorderen van motorische vaardigheden te bespreken met betrekking tot de mogelijke toepassing in spraaktherapie. Gebaseerd op het feit dat spraak een complexe motorische vaardigheid is die geleerd moet worden, is het een redelijke aanname dat dergelijke trainingsprincipes een zelfde positieve invloed kunnen hebben op het leren van spraak. Na een korte inleiding worden een aantal belangrijke factoren geïntroduceerd en besproken met betrekking tot de huidige – beperkte – literatuur waarin deze factoren zijn onderzocht voor het leren van spraak, zowel bij mensen met als zonder spraakstoornissen. In sommige gevallen komen de bevindingen voor spraak overeen met de bevindingen voor andere motorische vaardigheden; dit geldt echter niet in alle gevallen. De voorlopige conclusie op basis van deze beperkte literatuur is derhalve dat we er niet zonder meer vanuit kunnen gaan dat trainingsprincipes afgeleid van andere motorische taken dezelfde invloed hebben op het leren van spraak. Kortom, er is meer direct spraak-gericht onderzoek nodig naar de optimale factoren om spraakstoornissen te behandelen. Deze trainingsprincipes geven echter wel een duidelijke richting aan voor dergelijk systematisch onderzoek naar de optimalizering van behandeling voor spraakstoornissen.

 

SUMMARY

Treatment for neurological and developmental speech disorders can require considerable resources, and such resources are often limited. It is therefore important to find ways to maximize the use of these limited resources. The purpose of this article is to review a number of learning principles that have been found to facilitate the learning of motor skills, and discuss their potential relevance to speech motor learning in general and treatment for speech disorders in particular. Given that speech is a complex motor skill that requires learning, it is reasonable to assume that such motor learning principles could also positively influence learning of speech motor skills. After a brief introduction we discuss several important practice and feedback conditions in relation to the current – limited – literature on application of these factors to speech motor learning in people with and without speech disorders. In some cases, findings from speech motor learning are consistent with those in the nonspeech motor learning liteature; however, this is not true in all cases. The tentative conclusion based on this literature is therefore that we cannot automatically assume that motor learning principles have the same effects on speech motor learning. In short, more direct research focused on speech motor learning is needed to determine optimal practice conditions in treatment for speech disorders. However, these principles derived from the nonspeech motor learning literature do provide a clear direction, and sets of hypotheses to guide such systematic research into optimizing treatment for speech disorders.

Gepubliceerd

2014-12-03