In Memoriam Dr. Herman F.M. Peters

2020-07-03

Op 24 juni 2020, na een korte maar heftige ziekte, is Herman Peters overleden. Herman is zijn hele werkzame leven als klinisch psycholoog verbonden geweest aan de afdeling Medische Psychologie van het Radboud Universitair Medisch Centrum, en was gedetacheerd bij de afdeling KNO. Hij specialiseerde zich in de spraakpathologie, waarbinnen aanvankelijk spraak- en taalontwikkelingsstoornissen en later stotteren zijn speciale aandachtsgebieden werden, en werd al snel mede hoofd van de afdeling Stem- en Spraakstoornissen. Meer specifiek richtte Herman zich op onderzoek naar de onderliggende oorzaken van stotteren en het ontwikkelen van de meest effectieve behandelingen. In de vroege 1980-er jaren introduceerde hij het Precision Fluency Shaping Program (de “Webster therapie”) in Nederland en daarna haalde hij vele internationaal bekende therapeuten en onderzoekers naar Nederland. Hij was één van de eersten wereldwijd die zich inzette voor wetenschappelijk onderzoek naar implementatie in de klinische praktijk van spraakmotorische achtergronden van stotteren, hetgeen onder meer resulteerde in een dissertatie met de titel: ‘Stuttering. Studies in speech motor behavior’. In 1985 was hij de belangrijkste initiatiefnemer van een internationale conferentie ‘Speech Motor Dynamics in Stuttering’, die uitgroeide tot een vijfjaarlijkse serie International Conferences on Speech Motor Control, de eerste 5 in Nijmegen, de laatste 2 in Groningen. In 1989 was hij één van de oprichters van de International Fluency Association (IFA) en vervulde in de jaren daarna diverse functies, waaronder die van penningmeester.

Hermans organisatietalent heeft daarnaast geresulteerd in de vrije studierichting Spraak- en Taalpathologie aan de faculteit der Letteren, waar hij vanuit de medische faculteit een essentiële en coördinerende rol vervulde. En niet alleen stond hij aan de wieg van de Nederlandse Vereniging voor Stem-, Spraak-, en Taalpathologie, ook was hij oprichter van het Tijdschrift Stem-, Spraak-, en Taalpathologie, en hoofd-editor van het Handboek Stem-, Spraak-, en Taalpathologie. Een complete generatie onderzoekers en klinische professionals heeft op één of andere manier met Herman te maken gehad, en zal zijn inspirerende enthousiasme, expertise en organisatietalent missen.

Naast zijn onderzoek en klinisch werk, had Herman een brede belangstelling, onder andere voor moderne kunst, architectuur, vogels observeren en reizen. Hij wist van het leven te genieten en anderen daarin mee te nemen. Onze gedachten gaan uit naar zijn vrouw Hanneke, zijn twee zoons Wimold en Harm, schoondochters en kleinkinderen.

Ben Maassen
Mariëtte Embrechts
Marie-Christine Franken
Pascal van Lieshout