Timing en coördinatie van respiratie en fonatie bij stotteraars en niet-stotteraars

Samenvatting

Vanuit het idee dat stotteren gekenmerkt wordt door verstoringen in spraakmotorische processen, richt dit onderzoek zich op temporele aspecten (timing en coördinatie) van respiratoire en fonatoire processen bij stotteraars in vergelijking met niet-stotteraars. Het onderzoek was opgezet als een reactie-tijd experiment, waarbij een plaatjes-benoemingstaak en een woord-leestaak werden aangeboden. Binnen een taak werden woorden met een, twee of drie lettergrepen gebruikt en tevens werd voor de tweelettergreep woorden een onderscheid gemaakt in het aantal consonanten (1 of meerdere) aan het begin van de tweede lettergreep. In dit onderzoek werden de gegevens van twaalf stotteraars en qua opleiding en leeftijd vergelijkbare groep van twaalf niet-stotteraars met elkaar vergeleken. De resultaten tonen aan dat in vloeiende spraakuitingen, het tijdstip waarop de aan respiratie en fonatie gekoppelde processen starten (timing) bij de stotteraars is vertraagd t.o.v. de niet-stotteraars, met name in de plaatjes-benoemingstaak. Echter, met betrekking tot de temporele volgorde (coördinatie) van deze processen, werden geen verschillen gevonden. Verder bleek dat stotteraars significant meer tijd gebruiken voor het uitspreken van woorden. De gevonden vertragingen bij stotteraars in het initiëren en uitvoeren van aan spraak gekoppelde processen worden vergeleken met bevindingen uit andere studies en geplaatst tegen een achtergrond van een mogelijke spraakmotorische beperking bij stotteraars.