Neuropsychologische aspecten van Spraakontwikkelingsdyspraxie

Samenvatting

De spraak van kinderen met spraakontwikkelingsdyspraxie (SOD) wordt gekenmerkt door slechte verstaanbaarheid als gevolg van onregelmatige verwisselingen en vervormingen van spraakklanken (zowel medeklinkers als klinkers). In eerder onderzoek leken problemen in coördinatie en sequentiering hierbij een belangrijke rol te spelen. In het huidige onderzoek werd gekeken of deze problemen zich niet alleen in de spraak maar ook in niet-spraakgerelateerde taken manifesteren. Hiertoe is een reeks neuropsychologische taken afgenomen bij kinderen met SOD en normaalsprekende kinderen, waaronder complexe senso-motorische taken en sequentieel geheugen taken, simpele senso-motorische taken en controle taken. De resultaten lieten zien dat kinderen met SOD over de hele linie lager scoorden dan normaalsprekende kinderen van dezelfde leeftijd en dat beide groepen een ontwikkeling laten zien op een tweede meting een jaar later. Vergelijking van de scores van de oudere kinderen met SOD (tweede meting) met die van jongere normaalsprekende kinderen (eerste meting) doet ons vermoeden dat de kinderen met SOD een achterstand in ontwikkeling hebben en een stoornis in sequentiële vaardigheden. Vanuit neuropsychologisch oogpunt lijken de problemen bij kinderen met SOD op het gebied van de spraakplanning, programmering en automatisering voort te komen uit een stoornis in sequentiering, waarbij tevens een bijkomende stoornis gevonden kan worden in sequentiële motorische vaardigheden en sequentieel geheugen.