Spontane taalanalyse bij meertalige kinderen; alternatief voor, of aanvullend op genormeerde taaltesten?

Samenvatting

Dit artikel presenteert een denkkader voor diagnostiek bij meertalige kinderen, dat rekening houdt met kenmerkende verschijnselen van de normale taalontwikkeling van deze kinderen. Code-mixing, taaldominantie, taalverlies en additieve en subtractieve meertaligheid worden behandeld. Er wordt voorgesteld om meertalige kinderen te onderscheiden in vier subgroepen, die zowel gebaseerd zijn op het moment van blootstelling aan de verschillende talen als op de grootte van de minderheidsgroep waar ze toe behoren. Dit maakt vergelijking tussen kinderen die ongeveer in dezelfde omstandigheden opgroeien mogelijk. Aandachtspunten, problemen en mogelijkheden rondom diagnostisch taalonderzoek bij meertalige kinderen worden besproken. De toepasbaarheid van onderzoeksmethodes zoals genormeerde testen en spontane taalanalyse wordt besproken.