Sonorantverlenging: een fonologische stoornis bij een afasiepatiënt

Abstract

De afasiepatiënt die hier beschreven wordt, vertoont een zeldzaam, zo niet, uniek symptoom; sonorantverlenging. Sonorante klanken worden in welomschreven posities in de uiting verlengd. Er wordt een gedetailleerde analyse van de spontane taal gegeven, waaruit blijkt dat de sonorantverlengingen bepaald worden door een aantal fonologische domeinen, terwijl andere fonologische domeinen niet van invloed zijn. De sonorantverlengingen ontstaan op een postlexicaal, prefonetisch niveau. Binnen het kader van de fonologische domeinen wordt een mogelijke verklaring voor de sonorantverlengingen gegeven.