Stotteren en sociale angst
Samenvatting
De relatie tussen sociale angst en stotteren werd onderzocht door volwassen stotteraars te vergelijken met niet-stotterende personen. Hiertoe werd gebruik gemaakt van de IOA (Van Dam-Baggen & Kraaimaat, 1987, 2000). Met dit instrument wordt zowel ervaren spanning in sociale situaties als de mate waarin men sociaal gedrag vertoont gemeten. In vergelijking met de niet-stotterende personen rapporteerden de stotteraars significant meer sociale angst. Van de stotteraars had ongeveer 26 % scores die binnen het bereik vielen van hoog sociaal angstige psychiatrische patienten. De verschillen tussen beide groepen in de mate waarin men sociaal gedrag vertoonde waren echter veel minder uitgesproken en beperkten zich tot aandacht vragen voor eigen mening en initiatief nemen tot contact’. De conclusie is dat sociale angst een vast onderdeel dient te zijn in de diagnostiek van volwassen stotteraars.
