Planning van syllaben door kinderen met Spraak Ontwikkelingsdyspraxie

Abstract

In deze studie is gekeken of bij kinderen met spraak-ontwikkelingsdyspraxie (SOD) een stoornis in motorische planning of in de programmering gevonden kan worden. Met behulp van tweede-formant- en duurmetingen is de articulatorische samenhang van de opeenvolgende klanken in bisyllabische uitingen, met name de anticipatorische coarticulatie, onderzocht. De plaats van de syllabegrens werd gevarieerd, voorafgaand aan, of in het intervocale consonantcluster lsx/, in zowel betekenisvolle als monsensuitingen. Bij normaal sprekende kinderen werd een effect van de plaats van de syllabegrens gevonden in de segmentduren, wat geïnterpreteerd kan worden als evidentie voor syllabische planning, Ook bij kinderen met SOD is dit effect gevonden, maar hierin zijn geen systematische patronen gevonden. Dit wijst op een stoornis in de syllabische planning. Onduidelijk blijft of het primair een motorisch of prosodisch planningsprobleem is. Bovendien vonden wij bij kinderen met SOD inconsistentie in herhaalde uitingen, wat eveneens een stoornis in de motorische programmering suggereert.