TOS en innerlijke taal: stand van de wetenschap en implicaties voor de praktijk

Samenvatting

Innerlijke taal is een term voor stille zelfspraak of het gebruik van woorden tijdens het denkproces. Er wordt verondersteld dat innerlijke taal een rol speelt bij het aansturen van gedrag, met name bij het uitvoeren van complexe taken. In de literatuur is voorgesteld dat de mondelinge taalproblemen van kinderen met een taalontwikkelingsstoornis (TOS) ervoor zorgen dat ook hun innerlijke taal is aangedaan. Veronderstelde tekorten in innerlijke taal zouden ook de gedragsregulatie bemoeilijken. In dit artikel bespreken we verschillende studies naar innerlijke taal. We beschrijven hoe innerlijke taal gemeten wordt en de uitkomsten van onderzoek naar innerlijke taal bij kinderen met en zonder TOS. Er is momenteel onvoldoende evidentie dat training gericht op innerlijke taal effectief is in de behandeling van kinderen met TOS.