De klinische toepasbaarheid van de Dysphonia Severity Index (DSI)

Samenvatting

Voor het evalueren van behandeling van stemstoornissen zijn onder andere objectieve meetinstrumenten nodig. De Dysphonia Severity Index (DSI) is een dergelijke objectieve maat. De benodigde parameters zijn de hoogste haalbare frequentie, de minimale intensiteit, demaximale fonatieduur en het percentage jitter. Het scorebereik ligt ongeveer tussen de -5 en +5.
De DSI heeft een relatie met de perceptuele beoordeling van stemkwaliteit; hoe slechter de stemkwaliteit hoe lager de score op de DSI. Er blijkt geen significant verschil tussen mannen en vrouwen op de DSI. Wel is er een effect van leeftijd: met het ouder worden, wordt de DSI van mensen zonder stemklachten lager. Dit effect bestaat voor zowel mannen als vrouwen.
Bij herhaalde metingen van de DSI blijkt dat er een verschil van minimaal 2,5 moet zijn om van een significante verandering te kunnen spreken. De uitkomst van de meting is niet afhankelijk van de onderzoeker die demeting uitvoert.
De DSI kan worden gebruikt bij het evalueren van interventie, zoals stemverbeterende chirurgie of stemtherapie, bij groepen patiënten. Op individueel niveau lijken kleine veranderingen minder goed te evalueren, omdat deze vaak binnen de bandbreedte van de normale variatie vallen.