Artikelen

Verbetering van leestempo bij (zeer) ernstige dyslexie met een computerondersteunde, fonologisch gebaseerde behandeling: korte en lange termijn effecten

Auteurs

  • Anniek Vaessen Regionaal Instituut voor Dyslexie & Maastricht University
  • Patty Gerretsen Regionaal Instituut voor Dyslexie & Maastricht University
  • Michael Ekkebus Regionaal Instituut voor Dyslexie

Samenvatting

In de huidige studie worden de korte en lange termijn effecten van een gestructureerde, fonologisch gebaseerde behandeling onderzocht in een grote groep kinderen met ernstige dyslexie. Hierbij wordt niet alleen gekeken naar de vooruitgang op lezen en spellen tijdens de behandeling, maar ook naar de vooruitgang op de cognitieve vaardigheden die ten grondslag liggen aan het lees- en spellingproces en die verstoord zijn bij kinderen met dyslexie, namelijk de nauwkeurigheid en snelheid (automatisering) van de letter-klank koppeling, fonologisch bewustzijn en de snelle, automatische koppeling van verbale aan visuele informatie. Uit de resultaten blijkt dat de behandeling een zeer positief effect heeft op zowel de leessnelheid als op het spellingsniveau. 79% laat een klinisch relevante vooruitgang zien op leessnelheid, 82-95% op spellen. Uiteindelijk presteert 69% binnen de normale range op lezen en/of spellen na behandeling. Ook is er een duidelijk effect van behandeling op de onderliggende cognitieve vaardigheden: respectievelijk 66-91% van de kinderen presteert na afsluiting van de behandeling voldoende (afhankelijk van de taak). Dit geldt voor zowel accuratesse als snelheid, wat suggereert dat de automatisering van deze vaardigheden toegenomen is. Ook dyslectici met extreem zwakke lees- en spellingprestaties bij aanvang van de behandeling profiteren goed van de behandeling. De positieve behandeleffecten blijven bovendien behouden tot ten minste één jaar nadat de behandeling is afgerond.

Biografie auteur

Anniek Vaessen, Regionaal Instituut voor Dyslexie & Maastricht University

Onderzoekscoordinator op het Regionaal Instituut voor Dyslexie.

Gepromoveerd en verbonden aan Maastricht University, Faculty of Psychology and Neurosciences

Gepubliceerd

2014-10-03

Nummer

Sectie

Artikelen