De genetische component bij stotteren: een familie-onderzoek

Samenvatting

Verondersteld wordt dat erfelijke factoren een belangrijke rol spelen in de etiologie van stotteren. Hoewel er nog onduidelijkheid bestaat over de wijze van overerving, zijn er indicaties voor een verticale transmissie waarbij de expressie van stotteren door het geslacht beïnvloed wordt (Kidd et al., 1978). Het doel van deze studie is na te gaan in hoeverre bovengenoemd model van overerving ondersteund kan worden door Nederlandse familiegegevens. Het voorkomen van stotteren in eerste-, tweede- en derdegraads familieleden van 77 volwassen mannelijke stotteraars, 29 volwassen vrouwelijke stotteraars en 94 volwassen niet-stotteraars werd geïnventariseerd met behulp van een vragenlijst en interview. De resultaten wijzen in de richting van multifactorieel bepaalde erfelijkheid en ondersteunen eerdere bevindingen dat (1) stotteraars meer stotterende familieleden hebben dan niet-stotteraars, (2) er meer mannelijke dan vrouwelijke stotteraars zijn, (3) een stotterende vader het stotteren frequenter overdraagt op zonen dan op dochters, en (4) een stotterende moeder meer stotterende zonen dan dochters heeft, Geen ondersteuning echter kon worden gevonden voor de observatie van Kidd dat stotterende vrouwen meer stotterende verwanten hebben dan stotterende mannen. Het model van een geslachtsbeïnvloede erfelijkheid kan dus slechts gedeeltelijk worden bevestigd.